Stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 8 maja 2015 r. (Nr WO 401-10/15 dot. WO 0752-34/15)
STANOWISKO
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 8 maja 2015 r.
w sprawie organizowania szkoleń sędziów i innych pracowników sądów powszechnych
Krajowa Rada Sądownictwa z zaniepokojeniem przyjmuje działania Ministerstwa Sprawiedliwości zmierzające do ograniczenia zakresu szkoleń sędziów oraz innych grup pracowników sądów. W taki właśnie sposób Rada odczytuje intencje pisma sekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości z dnia 23 grudnia 2014 r. nr DSO-IV-070-33/14 skierowanego do prezesów Sądów Apelacyjnych oraz dyrektorów tych Sądów. Działania te pozostają w sprzeczności z ustawowym obowiązkiem sędziów podnoszenia kwalifikacji zawodowych wynikającym z uregulowania zawartego w art. 82a § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (tj. Dz.U. z 2015 r. poz. 133 – usp). Stosownie do treści art. 106a § 2 pkt 4 usp realizacja tego obowiązku stanowi jedno z kryteriów oceny pracy i planowania rozwoju zawodowego sędziego. Obowiązek doskonalenia zawodowego obejmuje także inne grupy zawodowe pracowników sądów jak choćby referendarzy sądowych (art. 151b § 3 usp) i asystentów sędziego (art.155 § 8 usp).
Rada wielokrotnie zwracała uwagę, że zarówno możliwości organizacyjne, jak i przedstawiona przez Krajową Szkołę Sądownictwa i Prokuratury oferta szkoleniowa nie pozwalają na pełne zaspokojenie potrzeb w zakresie szkolenia sędziów sądów powszechnych. Niezbędnym uzupełnieniem tej oferty szkoleniowej powinny być zatem szkolenia organizowane przez sądy okręgowe i apelacyjne. Dotyczy to zwłaszcza problematyki charakterystycznej dla poszczególnych okręgów sądowych. Ta forma szkoleń w sposób oczywisty pozwala na bieżące zaspokojenie potrzeb szkoleniowych wynikających z nieustannych zmian prawa i w konsekwencji przynosi korzyści orzecznicze.
W ocenie Krajowej Rady Sądownictwa, wieloletnie doświadczenia w tym zakresie wskazują, że najbardziej efektywne są kilkudniowe szkolenia poza siedzibą sądów, pozwalające na większą koncentrację na omawianych zagadnieniach. Ich dodatkowym, pozytywnym walorem jest możliwość wymiany wiedzy, doświadczenia i praktyki przez sędziów i innych pracowników z różnych sądów.
Z tych też względów przywoływane jako uzasadnienie zakazu organizowania szkoleń wyjazdowych, bliżej niesprecyzowane oszczędności budżetowe, zdaniem Rady, nie stanowią wystarczającego uzasadnienia dla ograniczenia zakresu i trybu organizacji szkoleń.