Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 12 stycznia 2018 r. (Nr WO 020-1/18, UC104)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z 12 stycznia 2018 r.
w przedmiocie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz niektórych innych ustaw (numer z wykazu: UC 104)
Krajowa Rada Sądownictwa po zapoznaniu się z projektem ustawy o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz niektórych innych ustaw, przekazanym przy piśmie Ministra Sprawiedliwości z 3 stycznia 2018 r. (znak DL-II-434-1/17), zgłasza poniższe uwagi.
Krajowa Rada Sądownictwa zwraca uwagę, że definicja czynu nieuczciwej konkurencji zawarta w projekcie odbiega od przyjętej w implementowanej dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskaniem, wykorzystaniem i ujawnianiem (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2016, str. 1).
Krajowa Rada Sądownictwa zauważa ponadto, że projektowany art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. nr 153 poz. 1503, z późn.zm, dalej: uznk) zawiera bardziej rygorystyczne obostrzenia niż wymagane przez implementowaną dyrektywę. Uznanie za naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa także sytuacji gdy informacje zostały pozyskane na podstawie nieodpłatnej czynności prawnej, gdy przy zachowaniu należytej staranności nie można było wiedzieć, że informacje zostały pozyskane bezpośrednio lub pośrednio od tego, kto wykorzystał lub ujawnił je bez zgody uprawnionego przedsiębiorcy (…) wymaga dodatkowego uzasadnienia. Rada zwraca uwagę na negatywne skutki takiej regulacji przy korzystaniu np. z licencjonowanego, alternatywnego i bezpłatnego oprogramowania. Wydaje się, że już obecnie obowiązująca regulacja ma negatywnie skutki dla konkurencyjności gospodarki. Harmonizacja przepisów dotyczących standardów ochrony informacji poufnych przedsiębiorstwa skłania do rozważenia, czy zasadne jest by dalej obowiązywały takie rozwiązania jak wynikające z obecnych art. 11 ust. 1 i 3 uznk. Konieczne jest także dokonanie szczegółowej analizy rozwiązań przyjmowanych w innych krajach członkowskich i oceny skutków ewentualnego pozostania przy dotychczasowym rozwiązaniu.