Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 20 września 2019 r. (Nr WO 020-75/19, druk sejmowy nr 3789)
OPINIA
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z dnia 20 września 2019 r.
w przedmiocie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, ustawy – Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy – Prawo telekomunikacyjne, ustawy o zasadach przeprowadzania zbiórek publicznych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 3789)
Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, ustawy – Prawo o aktach stanu cywilnego, ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy – Prawo telekomunikacyjne, ustawy o zasadach przeprowadzania zbiórek publicznych oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 3789), przedstawionym przy piśmie Prezesa Rady Ministrów z 23 sierpnia 2019 r. zgłasza do niego następujące uwagi:
Projektowany art. 25a opiniowanej ustawy zakłada stosowanie ustawy o kontroli w administracji rządowej do kontroli przestrzegania przepisów tej ustawy. Zdaniem Krajowej Rady Sądownictwa przepis ten, w zakresie zasad i trybu kontroli, wymaga dokładnej analizy i ewentualnego uzupełnienia o stosowne regulacje uwzględniające uprawnienia Ministra Sprawiedliwości wynikające ze sprawowania przez niego zewnętrznego nadzoru administracyjnego nad działalnością sądów powszechnych i wojskowych. Zdaniem Rady szczególnej uwagi wymaga rozważenie możliwości stosowania zasad kontroli obowiązujących względem działalności organów administracji rządowej, urzędów je obsługujących lub stanowiących ich aparat pomocniczy oraz jednostek organizacyjnych podległych tym organom lub przez nie nadzorowanych do działalności sądów powszechnych w części wykluczonej spod nadzoru administracyjnego Ministra Sprawiedliwości.
Projektodawca powinien też uwzględnić rolę Trybunału Konstytucyjnego, Naczelnego Sądu Administracyjnego, Sądu Najwyższego, Krajowej Rady Sądownictwa, Naczelnej Izby Kontroli, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji czy Rzecznika Praw Obywatelskich w systemie organów państwa. Ustawa powinna przewidywać odpowiednie uprawnienia dla kierujących tymi organami.