Stanowisko Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 22 listopada 2019 r. (WO 401-18/19)
STANOWISKO
KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA
z 22 listopada 2019 r.
w sprawie wyjaśnienia zarzutów udostępniania antysemickich treści w Internecie stawianych jednemu z członków Krajowej Rady Sądownictwa
Krajowa Rada Sądownictwa po zapoznaniu się z pismem I Zastępcy Prokuratora Generalnego – Prokuratora Krajowego z 17 października 2019 r. mając na uwadze, że:
- konstytucyjnymi kompetencjami Krajowej Rady Sądownictwa jest stanie na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów (art. 186 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej),
- ustawowymi funkcjami Prokuratury jest zaś wykonywanie zadań w zakresie ścigania przestępstw oraz stanie na straży praworządności (art. 2 ustawy z 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze), a w szczególności prowadzenie lub nadzorowanie postępowania przygotowawczego w sprawach karnych (art. 3 § 1 in principio ustawy Prawo o prokuraturze),
zajmuje następujące stanowisko:
zważywszy, że Krajowa Rada Sądownictwa nie posiada uprawnień ani instrumentów służących dokonywaniu ustaleń w zakresie zdarzeń przeszłych, tj. stanów faktycznych mogących rodzić podejrzenie sprzeczności z obowiązującym porządkiem prawnym, kompetencje takie posiada natomiast Prokuratura,
Krajowa Rada Sądownictwa stwierdza, że na obecnym etapie postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Krajową i w świetle informacji zawartych we wspomnianym wyżej piśmie Prokuratora Krajowego, nie może wyrazić opinii odnośnie do pojawiających się w środkach masowego przekazu informacji o udostępnianiu w Internecie antysemickich treści przez jednego z członków Rady. Krajowa Rada Sądownictwa nie może bowiem zastępować Prokuratury w dokonywaniu ustaleń mogących stanowić przypisanie komukolwiek odpowiedzialności w rozumieniu tak przepisów prawa karnego jak i cywilnego. Krajowa Rada Sądownictwa zwraca się do Prokuratury Krajowej o jak najszybsze wyjaśnienie okoliczności faktycznych sprawy.
Krajowa Rada Sądownictwa podkreśla zarazem, że jakiekolwiek publiczne oświadczenia sędziego o charakterze antysemickim czy ksenofobicznym mogą stanowić uchybienie Zasadom Etyki Zawodowej Sędziów.