Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /modules/assets/vendor/lessphp/lessc.inc.php on line 657

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /modules/assets/vendor/lessphp/lessc.inc.php on line 1624

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /modules/assets/vendor/lessphp/lessc.inc.php on line 2281

Deprecated: Array and string offset access syntax with curly braces is deprecated in /modules/assets/vendor/lessphp/lessc.inc.php on line 2335
Opinie i stanowiska 2015 r. - 27 - 31 lipca 2015 r. - Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 30 lipca 2015 r. (Nr WO 020-91/15; druk sejmowy nr 3664) - Krajowa Rada Sądownictwa

Opinia Krajowej Rady Sądownictwa z dnia 30 lipca 2015 r. (Nr WO 020-91/15; druk sejmowy nr 3664)

OPINIA

KRAJOWEJ RADY SĄDOWNICTWA

z dnia 30 lipca 2015 r.

w przedmiocie poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania

 

Krajowa Rada Sądownictwa, po zapoznaniu się z poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz ustawy o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania opiniuje go negatywnie.

W ocenie Rady proponowana treść art. 199 § 5 Kodeksu karnego jest wadliwa z punktu widzenia reguł tworzenia norm prawa karnego materialnego. Sformułowanie projektowanego przepisu uchybia regule jasnego i jednoznacznego wyrażania norm tak, by wyrażały one czytelnie intencje ustawodawcy. Projektodawca używa zwrotów niejednoznacznych lub niekonkretnych zarówno, kiedy mowa o czynności wykonawczej („zachowania o charakterze seksualnym", „zachowania odnoszące się do płci"), jak również kiedy chodzi o prawnie relewantny skutek jako znamię czynu zabronionego („naruszenie godności innej osoby"). Doprecyzowanie znamion przestępstwa poprzez sformułowanie „w szczególności poprzez stworzenie zastraszającej, wrogiej, poniżającej atmosfery" jest niewystarczające. Zwrot „w szczególności" jest w zasadzie semantycznie pusty. Nie ogranicza on możliwości rozszerzania zakresu normy, co budzi poważne wątpliwości z punktu widzenia reguły dookreśloności norm prawa karnego materialnego. Dość enigmatyczne sformułowanie o stworzeniu przez zachowanie sprawcy „zastraszającej, wrogiej, poniżającej atmosfery" właściwe jest raczej publicystyce niż językowi norm.

W dalszej kolejności Rada zwraca uwagę, że umiejscowienie projektowanego typu przestępstwa w art. 199 Kodeksu karnego jest nietrafne. Z dotychczasowej treści art. 199 Kodeksu karnego wynika, że artykuł ten zawiera przepisy, których wspólnym elementem jest to, że doszło do nieakceptowanego z punktu widzenia prawa karnego obcowania płciowego lub poddania się (wykonania) innej czynności seksualnej. Tymczasem projektowany art. 199 § 5 Kodeksu karnego tworzy nowy typ czynu zabronionego, który nie ma nic wspólnego z obcowaniem płciowym lub poddaniem się (wykonaniem) innej czynności seksualnej. W tym miejscu dodać należy, że zbędne jest formułowanie przepisu, który penalizuje zarówno dokonane, jak i usiłowane przestępstwo („ma na celu doprowadzenie lub doprowadza"), albowiem z ogólnych reguł Kodeksu karnego wynika wprost, że odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje (art. 13 § 1 kk), zaś sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa (art. 14 § 1 kk).

Odnośnie projektowanych zmian ustawy z dnia 3 grudnia 2010 r. o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Dz. U. 2010, Nr 254, poz. 1700) w ocenie Rady zmiana art. 8 polegająca na dodaniu zwrotu „w szczególności" we wstępnej części ustępu 1 tego przepisu nie została w wystarczający sposób uzasadniona. Należy uznać ją za zbędną, a katalog zawarty w art. 8 ust. 1 pkt 1-4'ustawy za wystarczający z punktu widzenia celów ustawy. Również zmiana art. 13 ust. 1 w/w ustawy wydaje się zbędna, stanowiąc w istocie powtórzenie treści art. 24 § 1 Kodeksu cywilnego. Nie można również zaakceptować treści projektowanego art. 13 ust. la w/w ustawy. Ustawowe ustalenia minimalnej kwoty odszkodowania lub zadośćuczynienia doprowadzi w konsekwencji do sytuacji, gdy świadczenia te będą przyznawane osobie, która nie wykazała wysokości swoich roszczeń, albo której udowodnione roszczenia będą niższe niż kwota minimalna. Prowadzić to będzie do rozstrzygnięć niesprawiedliwych.

 

 

 

 

 

 

Pliki do pobrania:

< powrót

print